Warszawa. Łazienki Królewskie. Pałac na Wyspie. Sala Balowa.

Sala Balowa powstała w 1788 roku, w trakcie rozbudowy Pałacu zgodnie z nowym, klasycystycznym stylem. Jej architektowi, Janowi Christianowi Kamsetzerowi, udało się stworzyć dwukondygnacyjne, zharmonizowane wnętrze, w którym dekoracja rzeźbiarska i malarska podporządkowana została architekturze. Cyfry rzymskie MDCCXCIII (1793) określają datę ukończenia dekoracji. Oś kompozycyjną sali wyznaczają dwa marmurowe kominki. Pierwszy zdobi rzeźba Herkulesa Farnezyjskiego, dźwigana przez dwie kariatydy przedstawiające Centaura i Cerbera. Drugi zaś - posąg Apolla Belwederskiego podtrzymywany przez satyra Marsjasza i króla Midasa. Dopełnieniem tych grup są dwie płaskorzeźby, znajdujące się nad gzymsem obiegającym całą salę, przedstawiające Herkulesa z Omfale i Apolla z Dafne. Na dekorację sali składają się też groteski Jana Bogumiła Plerscha, wzorowane na freskach Rafaela z Loggi Watykańskich Rafaela. Cztery środkowe symbolizują żywioły: Powietrze, Ogień, Wodę i Ziemię, skrajne zaś ilustrują przemijanie czasu.

Autor: ElaJ