Kościół nocą

Neogotycki kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toruniu posiada najwyższą w mieście wieżę (86 m); zwieńczona jest ośmiobocznym hełmem i czterema małymi narożnymi wieżyczkami. Nawa świątyni i prezbiterium przykryte są gwiaździstym sklepieniem, a w nawie i ramionach transeptu umieszczone zostały empory, które połączone są wąską galerią. Na ścianach empor i chóru widnieją polichromie świętych, a w niszach pod galerią  płaskorzeźby świętych. Dużą figurę Chrystusa Zmartwychwstałego umieszczono w ołtarzu głównym, a w oknach prezbiterium  witraże z postaciami świętych, poniżej zaś w 12 ostrołukowych niszach  malowane postacie apostołów. Wewnątrz świątyni znajdują się liczne tablice pamiątkowe, głównie o charakterze patriotycznym. Budowę kościoła jako garnizonowego dla ewangelików rozpoczęto w 1894 roku w miejscu kaplicy pw. św. Katarzyny, która stała tu od 1360 roku do chwili jej rozebrania w roku 1814. Kiedy w 1920 roku władzę w Toruniu objęli Polacy, kościół nadal pozostał w rękach wojskowych, ale teraz katolickich. N zdjęciu: Kościół św. Katarzyny nocą.

Autor: Lech Kadlec