Chociaż ślady osadnictwa w Toruniu i okolicy sięgają epoki kamienia łupanego (paleolitu), a za czasów rzymskich tereny te położone były na słynnym szlaku bursztynowym, to jednak powstanie tego miasta nad Wisłą zawdzięczać należy rycerzom z zakonu niemieckiego, czyli
Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (Ordo domus Sanctae Mariae Theutonicorum), którzy przybywszy na te słowiańskie tereny, już na początku lat trzydziestych XIII wieku, zbudowali swój pierwszy zamek, który był siedzibą komtura. To stąd ruszały na podbój pruskich plemion. Dziś po zamku zostały tylko ruiny, które są jedną z atrakcji tego miasta. Ruiny istnieją od 1454 roku, gdyż właśnie wtedy toruńscy mieszczanie członkowie Związku Pruskiego, zniesmaczeni nieustannym nękaniem ich przez miejscowe krzyżackie władze, szturmem zdobyli zamek i wypędzili z miasta niechcianych zakonników. Wówczas Rada Miejska zdecydowała o wyburzeniu krzyżackiej warowni, aby uniemożliwić tym samym każdej władzy zwierzchniej (obojętnie czy to polskiej, czy innej) utrzymywanie w mieście wojska.
Na zdjęciu: Fragment zamkowych ruin.
Autor: Lech Kadlec
Skomentuj