Fragment wnętrza

W czasie II wojny światowej, kiedy Niemcy wkroczyli do Polski i przejęli w swoje władanie miasta  Toruń przypisano wtedy do okręgu wojskowego nr XX, a litera A (Stalag XXA) najprawdopodobniej odnosiła się do chronologii zakładanych obozów, bo podobnych obiektów zamkniętych i otoczonych drutem kolczastym w naszym kraju stworzyli więcej. Miały one swoistą strukturę, którą można podzielić na dwa rodzaje obozów: stalagi (Stammlager für kriegsgefangene Mannschaften und Unteroffizere) dla żołnierzy szeregowych i podoficerów, zaś oflagi (Offizerslager für kriegsgefangene Offiziere)  dla kadry oficerskiej. To dla tej grupy jeńców znakomitym miejscem do zorganizowania takiego obozu w Toruniu były XIX-wieczne fortyfikacje znajdujące się w południowej części miasta. Jednym z oddziałów Stalagu XXA był Fort XIV przy obecnej ul. Łódzkiej. Zbudowany został w latach 1888  1892 i był to wtedy (do 1920 roku) Fort VIa Hermann Balk. Po zakończeniu II wojny światowej, w przeciwieństwie do większości pozostałych dzieł toruńskiego pierścienia fortecznego, był w rękach polskiego wojska, pełniąc nadal funkcję składu amunicji. Jego demilitaryzacja nastąpiła dopiero na początku XXI wieku Obecnie obiekt jest własnością prywatną, stale dozorowaną, dzięki czemu uniknął dewastacji. Na zdjęciu: Fragment wnętrza Fortu XIV.

Autor: Lech Kadlec