Fragmnt wnętrza Fortu I

Patrząc na otoczenie Fortu im. Jana III Sobieskiego w Toruniu, aż trudno sobie wyobrazić, że gdy obiekt powstawał (a było to w latach 1888  1892), nie było tu żadnej roślinności  żadnego drzewa, żadnego nawet najmniejszego krzewu. W ciągu wieku wyrósł bujny las, który około 15 lat temu został mocno przetrzebiony. Masywnym murom ulżono, by nie musiały już niepotrzebnie dźwigać aż tylu ton. Ale nie minęło dużo czasu, jak ogromna góra i bunkry na niej, a także kopuły wystające z ziemi, zaczęły znowu być coraz bardziej niedostępne przez wszędobylskie, dziko rosnące krzaczory. Dobrze więc się stało, że w tym 200-tysięcznym mieście znalazła się grupka młodych zapaleńców i miłośników toruńskich fortyfikacji, którzy w czynie społecznym przystąpili do uporządkowania tego terenu. To dzięki ich wysiłkom odsłonięte zostały zarówno kopuły wież pancernych, jak i dwa schrony. Po opuszczeniu fortu przez ostatniego dzierżawcę, obiekt ten wraz z przyległym terenem jest teraz w dyspozycji władz miasta, które przekazały ten forteczny zabytek pod opiekę społeczników z Centrum Kulturalno-Historycznego. To dzięki nim teren przed warownią i wewnątrz niej jest uporządkowany, ale także jest możliwość zwiedzenia fortu i zapoznania się z jego historią. Na zdjęciu: Fragment wnętrza Fortu I.

Autor: Lech Kadlec