***

Na zdjęciu drewniany kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych, wzniesiony w 1741 roku, staraniem proboszcza Śliwińskiego. Obok kościoła drewniana dzwonnica zbudowana kilka lat później. Łagiewniki były jedną z wielu wsi służebnych, której mieszkańcy wyrabiali łagwie - naczynia z kory lub skóry. Osady służebne stanowiły bazę gospodarczą dla ośrodków wczesnomiejskich. W naszej części Europy tego typu osady pojawiły się najwcześniej na terenie Czech, skąd przejęli podobne wzorce organizacyjne Piastowie. Pierwsze tego typu miejscowości pojawiły się w drugiej połowie X wieku. W latach osiemdziesiątych XI stulecia proces ich organizacji dobiegł końca. Przyjmuje się, że rozpad organizacji osad służebnych nastąpił w XIII wieku. W XIV stuleciu Łagiewniki były już prywatną własnością rycerskiego rodu Sulimów. Na przełomie XIV i XV wieku ówczesny właściciel wsi Mikołaj Strzeszkowicz, skarbnik i oficjał gnieźnieński ufundował tu pierwszy kościół oraz uposażył parafię, wydzieloną z sąsiedniej parafii Sławno. Przedstawiciele rodu Sulimów zrobili wiele lokalnych karier jako kasztelanowie lub kanonicy katedralni. Następni właściciele Latalscy przeszli na protestantyzm, w czasie ich rządów od połowy XVI wieku do połowy XVII wieku kościół należał do braci czeskich.

Autor: Artur Mazurek