Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski

Około 200 m od trasy bydgosko-świeckiej, znajduje się drugi Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski. Jest to kościół poewangelicki, który przez parafię został przejęty pod koniec lat czterdziestych obecnego stulecia. Nie znany jest dokładny czas jego budowy. Przypuszczalnie pochodzi. Przypuszczalnie pochodzi z początku XX w. Zbudowany z cegły, z zewnątrz otynkowany. Dach kościoła dwuspadowy, kryty dachówką ceramiczną. Po stronie zachodniej znajduje się kwadratowa wieża z umieszczonym w niej zegarem i jednym dzwonem. Pod wierzą znajduje się wejście do kościoła. Wewnątrz zbudowany jest w stylu halowym, jednonawowym o wymiarach 15m na 10m. Po wschodniej stronie naprzeciw wejścia usytuowane jest prezbiterium, którego wysokość równa jest wysokości nawy. Strop jest płaski, drewniany w cały, kościele, natomiast posadzka cementowa. W świątyni znajduje się duży chór (jak zwykle w kościołach protestanckich) o wymiarach 10m na 3m i 7m na 3m. Balustrada chóru jest drewniana, natomiast polichromia kościoła jest jednolita w kolorze kremowym. W prezbiterium znajduje się jeden drewniany ołtarz, ozdobiony obrazem olejnym na płótnie, przedstawiającym Matkę Bożą z Dzieciątkiem. Po przejęciu kościoła przez parafię postarano się o tabernakulum, które umieszczono w ołtarzu. W 1975 r. sprawiono drewniany ołtarz versus populum. Kościół wyposażony jest w ambonę, chrzcielnicę, konfesjonał oraz ławki. Prawdopodobnie kiedyś były organy, jednak dokładnie nie wiadomo co się z nimi stało. Obecnie jest tylko fisharmonium. Pozostałe wyposażenie jest bardzo skromne.

Autor: Dariusz Żuk