Gniazdo Rodu Czarnieckich_Kościół św. Floriana-kaplica Matki Boskiej.

ad6 :feretron z wizerunkiem konnym Stefana Czarnieckiego................................................................... 1665 rok,barok, drewno,farby olejne, wym. 270cmx110cm.................................................................. powstał na potrzeby wielodniowej ,plastycznej oprawy,rycerskiej uroczystości pogrzebowej w Warszawie, tzw.teatrum funebris (spektakl żałobny). W tej wymownej i dramatycznej uroczystości, zmarłego prezentował sobowtór nieboszczyka na koniu,który spadł z hukiem na posadzkę przy katafalku i kaznodzieja ,który mówił w jego imieniu oraz portrety spoglądające na żałobników . Feretron z wizerunkiem zmarłego Czarnieckiego noszony był w kondukcie pogrzebowym wraz z chorągwiami nagrobnymi, proporcami,bronią. Łamano wtedy z chrzęstem oręż wojskowy,buławy ,chorągwie i rozbijano pieczęcie............................................................ Wycięty w desce modrzewiowej wizerunek konny Stefana Czarnieckiego jest wykonany farbami olejnymi,bez podkładu w naturalnej wielkości w ujęciu frontalnym. U dołu czteroboczny , niewielki cokolik z herbem Łodzia i otwartą koroną w klejnocie. Sportretowany Czarniecki to starszy mężczyzna . Koń-ukochany biały rumak jest nieco przerysowany, jakby z baśni:mały łebek ,wielkie oczy wręcz olbrzymie i pofalowana grzywa. Kolorystyka utrzymana w całości w kolorach stonowanych:brązowo-czerwono-czarnych. ....................................................................................... Zachowany do dziś i chyba jedyny w Polsce feretron żałobny , jest dowodem ,wielkich i teatralnych pogrzebów barokowych odgrywanych . Zastanawiające jest ocalenie tego feretronu bo; 1-zasadniczo wszystkie rzeczy osobiste, insygnia i atrybuty związane ze zmarłym były niszczone zaraz po pogrzebie./ 2- do wykonania takich dzieł używano tanich i zastępczych materiałów................................................. Feretron ten jednak przetrwał,był bardzo zniszczony, farba uległa prawie całkowitemu złuszczeniu. Nie przeszkadzało to jednak by go nosić podczas uroczystości w 1907 i 1937 roku. Gruntownej konserwacji poddano go dopiero w 2000 roku...>>>

Autor: henkosz (Henryk Dymczyk)