Pierwotnie zebrzydowicki zamek był budowlą obronną wzniesioną w stylu gotyckim o czym świadczą datowane na XV XVI wiek zachowane fragmenty murów oraz dogodne usytuowanie. Pierwszym, znanym rodem, władającym Zebrzydowicami był staropolski szczep Korniców. Ich następcami byli Liszkowie z Niemieckiej Lutynii właściciele Zebrzydowic w latach 1524 1583. Najświetniejszy okres zamku przypada na lata 1747 1888. Wtedy to Zebrzydowice były własności rodu baronów de Mattencloit, których był główną siedzibą. Z tego okresu datuje się też przebudowa zamku, który wtedy zatracił cechy obronne na rzecz funkcji reprezentacyjno mieszkalnych. Tak powstał, zachowany do dziś choć bez oficyn, zbudowany na rzucie prostokąta, piętrowy pałac w stylu niemieckiego baroku. Po stronie północno zachodniej pałacu rozciągał się, ukształtowany w formie dwóch tarasów, prawie dwuhektarowy park. W 1888roku Zebrzydowice, w związku z znacznym zadłużeniem majątku zostały wystawione na sprzedaż. Nabył je, wraz z zamkiem, hrabia Henryk Larisch von Monnich. Sam zamek stracił wtedy swój rezydencjonalny charakter stając się siedzibą administracji majątku. Uszkodzony w znacznym stopniu podczas działań wojennych zamek został odbudowany w latach sześćdziesiątych XX wieku.
Autor: JureK
Skomentuj