Doceniając piękno okolic Kazimierz Raczyński z dużym wyczuciem posadowił w Rogalinie swoją imponującą rodową siedzibę w typie entre cour et jardin (z fr. między dziedzińcem a ogrodem).
Do dziś przetrwały charakterystyczne elementy tego rozwiązania architektonicznego tj. zespół dziedzińców przed pałacem a za nim jeden z niewielu zachowanych w Polsce ogrodów rokokowych. W nim usypane na obrzeżach kurtyny ziemne z chodnikami na dwóch poziomach, kompozycyjnie istotny kopiec widokowy i rośliny strzyżone w stylowe formy, takie jak topiari, bindaż, boskiet, gabinety itp.
Założenie pałacowe wraz z otaczającym je naturalistycznym parkiem krajobrazowym zajmuje 27 ha. Park był niegdyś większy (300 ha) o obszar rozlewisk, które zachowały do dziś dawny charakter tworząc jednorodną całość z rezydencją. Podziwiamy tu rozległą dolinę rzeki Warty o stromych zboczach (różnica poziomów do 20 m) oraz szeroką na ponad kilometr terasę zalewową z licznymi starorzeczami, oczkami wodnymi i łąkami.
Jako pozostałość dawnych lasów grądowych, występują luźno rozmieszczone wspaniałe okazy dęba szypułkowego Quercus robur w liczbie 1435, z czego 860 to pomniki przyrody - niekwestionowane ikony wielkopolskiego krajobrazu. Najsłynniejsze z nich o imionach Lech, Czech i Rus oraz Dąb Edwarda rosną nieopodal pałacu.
Autor: Krzysztof Wydra
Skomentuj