Sarny są częścią Ścinawki Górnej. Ich dzieje sięgają XIV wieku, gdy istniał tutaj folwark, często opisywany jako położony \"na końcu Ścinawki\". Kolejne lata to czas rozwoju osady, wtedy już integralnie związanej ze Ścinawką.
W roku 1590 powstał w Sarnach dwór, skonfiskowany, zresztą jak cały majątek, protestanckim właścicielom w czasie wojny 30-letniej. Po wojnie okoliczne dobra nabył hrabia von Götzen i stworzył tutaj swoją rodową siedzibę. Jak na bogatego człowieka przystało, przebudował dwór, tworząc z niego okazałą rezydencję, godną tytułu jaki posiadał. Pałac był później kilkakrotnie przebudowywany i remontowany, ale kolejne modernizacje tylko dodawały mu piękna.
Majątek von Götzenów sukcesywnie powiększał się, a ich rezydencja cieszyła się sporą popularnością, zwłaszcza w XIX wieku na fali rozwoju turystyki. W 1840 mieszkało tutaj zaledwie 75 osób, ale osada posiadała dwa bielniki, magiel oraz cegielnię. Istniało tutaj także kilka warsztatów tkackich. Obecnie jest to nieco zapomniane przez turystów miejsce. Przez Sarny przechodzi żółty szlak z Tłumaczowa do Nowej Rudy.
Zespół pałacowy składa się między innymi z renesansowego dworu z 1590 roku, kaplicy św. Jana Nepomucena i zabudowań gospodarczych. Dwór był kilkakrotnie przebudowywany i tak w latach 30-tych XVIII wieku nadbudowano klatkę schodową i postawiono obecną ośmioboczną wieżę oraz dodano kilka ozdobnych elementów architektonicznych. Mniej więcej w tym samym czasie powstała kaplica z pięknymi malowidłami przedstawiającymi sceny z życia św. Jana Nepomucena i głoszącymi chwałę dokonań rodziny von Götzen. Namalował je Johann Franz Hoffmann. Z kolei w 1762 roku dobudowano kolejne skrzydło mieszkalne w pałacu. Warto też zwrócić uwagę na spichlerz z dwoma szczytami renesansowymi.
Zespół pałacowy jest dziś w dość opłakanym stanie. Kaplica stoi pusta i tylko malowidła na ścianach zdradzają ślady jej dawnej świetności. Zabudowania pałacu zdradzają z kolei lata zaniedbań w konserwacji, a zabytkowy spichlerz stoi z zawalonym dachem...
[http://www.naszesudety.pl/?p=artykulyShow&iArtykul=2711]
A teraz o cudzie, który się tu wydarzył, a mianowicie zabytek ten ocaleje dzięki Księciu Karolowi, który kupił zamek i przekazał go swojej fundacji. Podobno trwają już prace remontowe ale tą informację będę mógł zweryfikować w maju jak będę w okolicy.
Autor: Dariusz Żuk
Wzgórza Ścinawskie są położone na północ od Gór Stołowych. Na północnym wschodzie opadają do doliny Ścinawki. Długość pasma wynosi 14 km i zajmuje powierzchnię około 80 km2. Główny grzbiet porasta w dużej mierze las, a stoki zajmują pola i pastwiska, z których roztaczają się rozległe widoki na południe, na Góry Stołowe i na północ, na Góry Sowie i Wzgórza Włodzickie.
Pasmo przecinają trzy przełomowe doliny potoków: Piekło, Cedron i bezimienny potok przepływający przez Raszków. Najwyższymi szczytami są: Gardzień (555 m n.p.m. / 556 m n.p.m. - różne informacje), Nowa Kopka (549 m n.p.m.) oraz Ścinawskie Wzgórze (535 m n.p.m.). Informacje pozyskane ze znakomitej książki "Ziemia Kłodzka - Przewodnik" autorstwa Waldemara Brygiera i Tomasza Dudziaka oraz z niezbyt bogatej akurat pod tym względem skarbnicy internetowej.
Skomentuj