Toruń

Wieżyczki mostu

Już w 1868 roku zapadła decyzja o budowie żelaznego mostu przez Wisłę w Toruniu; wiązała się z powstającą linią kolejową, która miała połączyć Poznań z Olsztynem i Wystruciem w Prusach Wschodnich, ale dopiero dwa lata później, ruszyły pierwsze prace budowlane. W tym miejscu należy wyjaśnić, że Wystruć to polska nazwa miasta w obwodzie królewieckim, czyli kaliningradzkim w Rosji; Rosjanie, miasto Wystruć nazywają Czerniachowsk, Niemcy zaś Insterburg. Filary tego mostu zaczęto stawiać w 1969 roku, a cztery lata później zakończono montaż żelaznej konstrukcji; 15 sierpnia tegoż roku odbyło się jego uroczyste i oficjalne otwarcie. Od tego momentu w Toruniu działały dwa mosty przez rzekę, ale ten drewniany, który powstał w 1500 roku spłonął w nocy z 2 na 3 lipca 1877 roku. Wówczas podjęto decyzję jego całkowitej rozbiórki, tym bardziej, że już coraz rzadziej ludzie korzystali z tej przeprawy. Żelazny most choć miał tylko jeden tor dla przejazdu pociągu posiadał jezdnię dla ruchu kołowego oraz chodnik dla pieszych. Spełniał więc funkcję mostu kolejowo-drogowego, chociaż ruch na nim odbywał się wahadłowo. Na zdjęciu: Fragment żelaznego mostu, dziś im. inż. Ernesta Malinowskiego, na prawym brzegu Wisły, w pobliżu dworca kolejowego Toruń Miasto, i już tylko kolejowego, za to z dwoma torami. Takie same dwie wieżyczki mostowe, jakie widać na załączonej fotografii, występują także na końcu mostu na lewobrzeżu, a podobne u wylotu ze stacji kolejowej, tuż przy ul. Lubickiej (widocznej w małym fragmencie na zdjęciu), która biegnie pod mostem w kierunku wschodnim, na Jakubskie Przedmieście.

Autor: Lech Kadlec

Twoja ocena: Dobre Bardzo dobre

Tagi: mosty

Toruń

miejscowość

Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.

Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.

W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.

II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.

Skomentuj