Toruń

Miesszkali tu ułani

Pośród licznych toruńskich obiektów militarnych pamiętające czasy Twierdzy, na Bydgoskim Przedmieściu zachował się ciekawy zespół budynków dawnych koszar ułanów. W XIX wieku stanowiły one część nieistniejącego już dziś obszernego kompleksu koszarowego, które powstało w 1884 roku w pobliżu pośredniego fortu artyleryjskiego IVa Heinrich von Plauen (obecnie to Fort IX im. Bolesława Chrobrego). Trzy obiekty stojące jeden za drugim przy obecnej ul. Mickiewicza 146, 189 i 150 zbudowano dla 4. Pułku Ułanów von Schmidta. W tamtym czasie trwały intensywne prace przy rozbudowie Twierdzy Toruń, a ciągle zwiększająca się liczebność garnizonu toruńskiego, powodowała konieczność tworzenia nowych koszar, które powstawały najczęściej na rozwijających się przedmieściach. Pierwotne założenie koszar ułanów powstało na obszarze wchodzącym w skład trzeciego rejonu zakazów budowlanych z 1871 roku, architektura budynków nie była więc uwarunkowana szczególnymi obostrzeniami i mogła być ukształtowana w niemal dowolny sposób. Kompleks koszarowy rozlokowano na terenie o kształcie wydłużonego wieloboku, którego granice podkreślała rozmieszczona przy każdym z boków zabudowa. Od południa znajdowały się zachowane do dziś trzy wolno stojące budynki mieszkalne oraz budynek administracyjny. Na wschodnim, północnym i zachodnim skrzydle kompleksu mieściły się stajnie w formie zabudowy zwartej. Natomiast na osi północ-południe całego założenia, rozmieszczono nieistniejący już budynek kuchni, stajnię, wozownię oraz kuźnię. Po obu stronach osi powstały dwa prostokątne place do jazdy. Na zdjęciu: Fragment dawnych koszar ułanów budynek stojący przy ul. Mickiewicza 150.

Autor: Lech Kadlec

Twoja ocena: Dobre Bardzo dobre

Tagi: inne zabytki

Toruń

miejscowość

Toruń - jest jednym z najstarszych miast Polski. To, że urodził się tu Mikołaj Kopernik - wie chyba każdy; także i to, że miasto leży nad Wisłą, chociaż jest to tylko częścią prawdy, ponieważ można również powiedzieć, że i nad Drwęcą, a i Struga - choć to bardzo wąziutka rzeczka, a raczej strumyczek – przecina miasto i w dużej swojej części przepływa pod nim. Swoje ujście ma w pobliżu starego mostu drogowego im. Józefa Piłsudskiego, gdzie wpada do Wisły.

Miasto po prawej stronie rzeki - to tereny Pomorza; lewobrzeżny Toruń, leży już na Kujawach. Swego czasu, przez miasto prowadził słynny "bursztynowy szlak". W 1230 r. Krzyżacy, tworząc państwo krzyżackie, nadali miastu trochę współczesności. Ale na skutek częstych powodzi, trzeba było je przenieść na wyższe tereny (obecnie jest to śródmieście Torunia) i wówczas nadano tej nowej osadzie - Nowemu Miastu - prawa miejskie.

W 1411 r. zawarto tu "pokój toruński", który zakończył wielką wojnę polsko-krzyżacką, trwającą 12 lat. Ale kolejna wojna obu narodów, wybuchła już w 1454 r. i trwała kolejne 13 lat. W połowie XVII w. rozpoczęto budowę fortyfikacji bastionowych. W 1703 r. Szwedzi dotkliwie zbombardowali jednak miasto, a 5 lat później, ludność zdziesiątkowała dżuma. W 1793 r. do Torunia wkroczyły wojska pruskie, ale paradoksalnie, to one przyczyniły się do rozwoju miasta.

II wojna światowa, na szczęście, oszczędziła Toruń, który dziś jest prężnym ośrodkiem kulturalnym i turystycznym, bo gospodarczo - po ostatnich latach reformy - mocno podupadł. Największe przedsiębiorstwa w mieście, jakimi się szczycono, chociażby: Elana, Czesanka, Towimor, Polchem, Apator - albo całkowicie przestały istnieć, albo działają w bardzo znikomym wymiarze. Natomiast Toruń poszczycić się może zabytkami, które w 1997 r. wpisane zostały na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.

Skomentuj