Kościół filialny pw. Krzyża Św.
Wzniesiony w r. 1841, jako kaplica grobowa Ignacego Lubowieckiego prezesa Komisji Województwa Lubelskiego (zm. w r. 1837), przez żonę i dzieci. Neogotycki. Orientowany. Murowany z cegły, otynkowany, Na rzucie prostokąta z wyodrębnioną apsydą. W części zachodniej czworoboczna wieża wysunięta nieznacznym ryzalitem przed lico fasady, z kruchtą w przyziemu, oraz dwie prostokątne lokalności po bokach. Wewnątrz sklepienie kolebkowe z lunetami, w apsydzie konchowe, w kruchcie żaglaste. Wieża zwieńczona od strony zachodniej i wschodniej trójkątnymi szczytami na tle szczytów schodkowych; części boczne fasady zakończone analogicznymi półszczytami. Portal ostrołukowy, w bocznych częściach fasady nisze; w górnej kondygnacji wieży ujętej pilastrami bliźnie otwory dzwonowe we wspólnym obramieniu zamkniętym łukiem oślim. Szczyt wsch. schodkowy. Zewnątrz pod okapem gzyms z fryzem arkadowym. W bocznych elewacjach otwory okienne ostrołukowe z opaskach. Dach nad kościołem oraz daszek nad wieżą dwuspadowe, kryte blachą. Zewnątrz na apsydzie tablica z napisem fundacyjnym. W wieży dzwon odlany w r. 1839 przez J. N. Petersilge w Warszawie, fundacji Lubowieckich.
Autor: Marek Ryś
Skomentuj