Kościół parafialny pw Matki Boskiej Czestochowskiej i św. Kazimierza w Mońkach...tabernakulum...

Kościół katolicki wyznaje doktrynę transsubstancjacji, tzn., że chleb i wino w czasie konsekracji stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Po zakończeniu Mszy, konsekrowany chleb nadal jest Ciałem Chrystusa, zaś konsekrowane wino jest nadal Krwią Chrystusa Tabernakulum jest miejscem, w którym przechowuje się Ciało Chrystusa (Najświętszy Sakrament), które może być zaniesione tym, którzy nie mogą uczestniczyć w Eucharystii. Najświętszy Sakrament jest także centralnym miejscem, na którym skupiają się wierni podczas indywidualnych lub zbiorowych modlitw w kościele. Światło, które pali się obok tabernakulum podczas Mszy świętej jest znakiem obecności Chrystusa, dla zgromadzonych wiernych. Jednym z celów odnowy obrzędu Liturgii Kościoła Katolickiego zaraz po Soborze Watykańskim II było podkreślenie pierwotności świętowania Mszy świętej. Przed Soborem Watykańskim II, Msza była celebrowana na ołtarzu zwróconym w stronę tabernakulum. Dziś, ołtarz, na którym odbywa się celebracja Mszy świętej jest zwrócony w stronę wiernych, a tabernakulum ma swoje oddzielne miejsce, zwykle mniejsze, przeważnie znajdujące się z tylu ołtarza, dlatego, że najważniejszym miejscem w czasie sprawowania Liturgiii Mszy świętej jest właśnie ołtarz. Stoi on zazwyczaj na podwyższeniu, tzw. prezbiterium (to dodatkowo pozwala wiernym skupić się na istocie Mszy świętej oraz zauważyć każdy szczegół, który dokonuje się na ołtarzu podczas jej sprawowania). Zachowując godność miejsca, istotę modlitwy i medytacji tabernakulum ma swoją własną przestrzeń.Tabernakula są zazwyczaj wykonane z metalu (brąz lub mosiądz) albo czasami z ciężkiego drewna. Są zawsze ostrożnie umiejscowione oraz umocowane i zaryglowane. Niektóre tabernakula są zawoalowane, zwłaszcza, gdy w środku znajduje się monstrancja. Welony, nakładane na monstrancje, są dobrane kolorystycznie do ornatu kapłanów (ażeby tworzyły harmonię i piękno). Czasem są białe (kolor Hostii), złote (mogą zastępować kolor biały), a czasem fioletowe, zielone bądź czerwone  zależnie od okresu liturgicznego.

Autor: NEMO