Ulanów

Ulanów - kościół św. Jana Chrzciciela i św. Barbary

Wielką osobliwością kościoła jest jego wnętrze, wypełnione w całości polichromią na płótnie pokrywającym szczelnie wszystkie ściany i pułapy pierwotnej budowli. Szczególną uwagę zwraca duży krzyż na tęczy z pięknie wyrzeźbioną postacią Chrystusa z napisami w języku łacińskim EXAUDIAT TE DOMINUS IN DIE TRIBULATIONIS (Ps. 20,1), tzn.: Niech cię Pan wysłucha w dniu utrapienia. Pod krzyżem jest napis MEMOR SIT OMNIS SACRIFICII TUI, tzn. Niech każdy pamięta o Twojej ofierze. Na wewnętrznej stronie tęczy (od strony ołtarza) umieszczony jest herb Ulanowa i obok niego napis w języku łacińskim: Na większą chwałę Bogu i cześć Najświętszej Maryi Panny. Umieszczona liczba 1868 sugeruje, że jest to data odnowienia polichromii.

Autor: Krzysztof Wydra

Ocena:

Średnia ocena: 4.00 Ocen: 13 Odsłon: 3860

Twoja ocena: Dobre Bardzo dobre

Tagi: kościoły drewniane | architektura drewniana | barok

Ulanów

miejscowość

Ulanów położony jest w widłach rzek Sanu i Tanwi, w północnej części województwa podkarpackiego, pośrodku powiatu niżańskiego.

Około 900 lat temu, zalążkiem osady było targowisko położone przy przewozie na Sanie w pobliżu ujścia Tanwi. Targowisko to wykorzystywano jako miejsce postoju płynących rzeką statków.

W 1616 roku podczaszy ziemi przemyskiej Stanisław Uliński - Ulina otrzymał od króla Zygmunta III zgodę na założenie miasteczka Ulina z prawem magdeburskim i przywilejem na trzy doroczne i dwa tygodniowe jarmarki. Nazwę miasta z czasem zmieniono na Ulanów.

Sławę i bujny rozkwit od XVII do XIX wieku Ulanów zawdzięcza rzemiosłu szkutniczemu i silnemu ośrodkowi flisackiemu. U ujścia Tanwi do Sanu znajdowała się przystań rzeczna zwana palem, do której zawijały statki żeglugi śródlądowej. Ruchliwość portu w Ulanowie odzwierciedla nadane mu wtedy miano małego Gdańska.

Skomentuj