Dom Oficerski

Dziś młodzi mieszkańcy toruńskiego przedmieścia św. Katarzyny mogą nawet nie wiedzieć, że w XIX wieku ta część Torunia (obecnie to śródmieście) nazywała się Wilhelmstadt i powstawała wówczas, jako znaczne skupisko funkcji wojskowych. Zastąpiła ona dawniejsze północno-wschodnie przedmieście Nowego Miasta Torunia, funkcjonujące od 1637 roku pod nazwą kwartał św. Katarzyny, a sięgające swą historią nawet średniowiecza. Wojskowa funkcja tej części miasta pozostała przez długie dziesięciolecia, dzięki Marszałkowi Józef Piłsudski, który  jako minister Spraw Wojskowych, w porozumieniu z ministrami Skarbu, Robót Publicznych i Spraw Wewnętrznych  w dniu 2 czerwca 1927 roku wydał rozporządzenie wykonawcze do ustawy o zakwaterowaniu wojska w czasie pokoju, nakazując bezzwłoczne uruchomienie Funduszu Kwaterunku Wojskowego. To dzięki temu właśnie Funduszu, do dziś stoi w Toruniu narożny blok mieszkalny przy obecnej ul. Gregorkiewicza 9 (na zdjęciu), zaprojektowany przez Kazimierza Tołłoczko  warszawskiego architekta, wykładowcę Politechniki Warszawskiej, żyjącego w latach 1886 - 1960. Jest to pierwszy w tym mieście budynek modernistyczny w nurcie funkcjonalizmu dla 16 rodzin toruńskich podoficerów, określany jako Dom Oficerski. Składa się z dwóch skrzydeł prostopadłych wzajemnie i równoległych odpowiednio do krzyżujących się ulic.

Autor: Lech Kadlec