Ciechocinek

  

Popiersie droktora

Balneologia  to bodaj jedna z najstarszych dziedzin w medycynie. Balneolodzy zaś (a jest ich w kraju niewielu), zajmują się badaniem właściwości borowin i wód mineralnych oraz ich zastosowaniem w lecznictwie, zwłaszcza w terapii chorób przewlekłych. Roman Ignatowski, jako pierwszy w Polsce, odkrył właściwości lecznicze wód mineralnych. Żył w latach 1805  1889 i był lekarzem balneologiem. To z jego inicjatywy doszło do utworzenia w Ciechocinku ZAKŁADU WÓD MINERALNYCH, który do dziś cieszy się niesłabnącym powodzenie. Popiersie tego wybitnego doktora, stojące przy budynku NFZ w tym kurorcie na Kujawach, było najwyższym uhonorowaniem jego wiedzy, talentu i osobowości.

Autor: Lech Kadlec

Ocena:

Średnia ocena: 4.00 Ocen: 13 Odsłon: 2065
Twoja ocena: DobreBardzo dobre

Ciechocinek

miejscowość

Ciechocinek to jedno z najsłynniejszych polskich uzdrowisk. To tu właśnie Maxi Kaz ze słynnej piosenki T-raperów znad Wisły rusza na łowy. Historia Ciechocinka jako mekki kuracjuszy rozpoczęła się w latach 40. XX w., kiedy to w jednym z zajazdów zainstalowano lecznicze wanny. Ciągnących do wód solankowych było wtedy 120 osób. Dziś liczbę tę mierzy się w tysiącach.

Za symbol Ciechocinka można uznać trzy ponadstuletnie masywne tężnie służące do odparowywania wody z solanki. Wraz z warzelnią soli stanowią wyjątkowy zabytek. W warzelni wytwarza się sól spożywczą i jej pochodne, czyli na przykład Ciechociński szlam leczniczy, niewykorzystana część budynku została zaś zaadaptowana na muzeum wystawiające eksponaty związane m. in. z warzelnictwem.

Ciechocinek to jednak nie tylko uzdrowisko. Miasteczko ma i inne walory, na przykład ciekawą architekturę o historycznym znaczeniu. Przykładem mogą być budynek łazienek nr 2 czy pieczołowicie odrestaurowany Dworek Prezydencki, gdzie zgromadzono pamiątki po Ignacym Mościckim i gdzie organizowane są wystawy związane z działalnością Aleksandra Kwaśniewskiego. Jednym z najcenniejszych zabytków Ciechocinka jest także, a może przede wszystkim, cerkiew prawosławna. Zaprojektowana w 1894 r. w stylu zauralskim jest jedynym takim obiektem w Europie.

Skomentuj