OPORÓW

W XIV, XV i XVI wieku Oporów był siedzibą rodową sławnej rodziny możnowładczej Oporowskich herbu Sulima. Wojewoda łęczycki Mikołaj z Oporowa lokował tu w latach 1399-1424 miasto i zbudował warownię - fortalicjum. Jego syn - Władysław z Oporowa - arcybiskup gnieźnieński wzniósł w Oporowie obronny zamek, istniejący do dziś oraz ufundował w 1453 klasztor oo. paulinów, obecnie w klasztorze przebywa trzech zakonników. Miasteczko Oporów znajdujące się na terenie dzisiejszego cmentarza nie rozwijało się jednak zbyt pomyślnie, licząc w XVI wieku najwyżej 37 domów i około 250 mieszkańców. Z rzemieślników mieszkali tu głównie rzeźnicy, piekarze, piwowarzy i gorzelnicy. Większość mieszczan utrzymywała się jednak z pracy na roli. Podczas potopu szwedzkiego w 1655 roku zostało spalone i w następnych wiekach utraciło prawa miejskie

Autor: Anna Tomaszewska