Góry płoną w świetle zachodzącego słońca

Wetlina jest, jak na Bieszczady, dosyć gwarną miejscowością i ośrodkiem ruchu turystycznego. Leży u podnóża Połoniny Wetlińskiej przy granicy z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym. Można z niej wyruszyć na niejedną pieszą wycieczkę, dlatego też jest chętnie odwiedzana przez turystów. Przez Wetlinę przebiega szlak z Roztok Górnych na Wielką Rawkę i dalej do Ustrzyk Górnych, w Starym Siole rozpoczynają się zaś szlaki na Rabią Skałę (w paśmie granicznym) oraz Przełęcz Orłowicza (w paśmie Połoniny Wetlińskiej).

Niegdyś Wetlina rozciągała się na przestrzeni 6,5 km i dzieliła na trzy części będące odzwierciedleniem kolejnych etapów jej zasiedlania. Najstarszą partią było Stare Sioło, gdzie znajdował się dwór i młyn, później powstało Zabrodzie (część środkowa) – tu stała cerkiew, a na końcu Osada.

Niestety podczas wojennej zawieruchy Wetlina została całkowicie zniszczona. Miało to miejsce w 1945 r., kiedy to wojska polskie odbijały ją z rąk UPA. Pozostała jedynie cerkiew, którą i tak pięć lat później wysadzili żołnierze WOP. Na jej miejscu postawiono dom zakonny bernardynów.