Mennonicki cmentarz

Olenderski Park Etnograficzny w Wielkiej Nieszawce koło Torunia  to jedyne takie muzeum w Polsce, upamiętniające pobyt olendrów na tych ziemiach, a zwiedzając je nie sposób pominąć cmentarza położonego w północno-zachodniej części Parku Etnograficznego, tuż przy drodze prowadzącej do wsi, w kierunku wału przeciwpowodziowego, który na pewno był używany od początku XIX wieku, a może nawet jeszcze wcześniej. Cmentarz mennonicki, który przetrwał do naszych czasów założony został prawdopodobnie jeszcze w wieku XVI, bo właśnie wówczas do Królestwa Polskiego w poszukiwaniu lepszego życia ściągali członkowie protestanckiej grupy wyznaniowej z Niderlandii i Fryzji, którzy we własnym kraju byli prześladowani nie tylko przez katolików. Prace porządkowe i konserwatorskie tej zapomnianej już i popadającej w ruinę nekropolii (a przecież jeszcze na początku XX wieku byli tu chowani ludzie), przyczyniły się do tego, że udało się wyeksponować około 150 miejsc pochówku, w tym 95 tumb i 50 steli grobowych, 4 żeliwne krzyże oraz fragmenty kaplicy grobowej, liczne kamienne i betonowe podstawy pod krzyże i jedno żeliwne ogrodzenie. Na zdjęciu: Jeden z żeliwnych krzyży zachowany do naszych czasów.

Autor: Lech Kadlec