wnętrze kościoła św. Józefa w Krzeszowie

Wnętrze kościoła, oszczędnie ozdobione architektonicznie, ukształtowano z myślą o dekoracji malarskiej. Cykl fresków na ścianach i kolebkowych sklepieniach  jeden z najważniejszych dla tego czasu w Europie Środkowej  zrealizował największy malarz śląski XVII w., Michael Leopold Willmann, wraz z synem Michałem i pasierbem Janem Christophem Liszką, wzorując się m.in. na przedstawieniach o św. Józefie w opactwie Cystersów Lilienfeld w Dolnej Austrii. Na sklepieniu nawy głównej przedstawiono: ofiarę Izaaka, krewnych Józefa, Jana Chrzciciela z Rodzicami, krewnych Maryi oraz Świętą Rodzinę. W prezbiterium na ścianach umieszczono panoramiczną scenę Pokłonu Trzech Króli, a powyżej na sklepieniu Adorację Trójcy Świętej przez anioły z personifikacjami czterech stron świata. We wschodnich kaplicach bocznych umieszczono cykl siedmiu smutków św. Józefa: Zasmucenie Józefa macierzyństwem Maryi (ołtarz boczny na ścianie północnej nawy), Poszukiwanie noclegu w Betlejem, Obrzezanie Jezusa, Ucieczka do Egiptu, Smutek na wieść o rzezi niewiniątek, Poszukiwanie zaginionego Jezusa; natomiast w kaplicach zachodnich  siedem radości Świętego: Zaręczyny z Marią (ołtarz boczny na ścianie północnej nawy), Anioł objaśniający Józefowi tajemnicę macierzyństwa Maryi, Boże Narodzenie, Pokłon pasterzy, Ofiarowanie Jezusa w świątyni, Odnalezienie Jezusa w świątyni. Oba cykle wieńczą sceny na ścianie południowej, pod emporą organową: Śmierć& i Chwała św. Józefa w niebie. Tradycyjnie przyjęło się pokazywać postać karczmarza w scenie Poszukiwanie noclegu jako kryptoautoportret Michaela L. Willmanna (pierwsza kaplica wschodnia od prezbiterium), choć jako taki wskazywana jest także postać opartego o krzesło mężczyzny w płaszczu w scenie Obrzezania (druga kaplica wschodnia od prezbiterium). Całości dopełnia barokowe wyposażenie. Rzeźbiony ołtarz główny z 1755 r. wykonał Joseph Anton Lachel, a tabernakulum z 1677 r.  dzieło Georga Schröttera  przeniesione zostało z dawnego ołtarza głównego kościoła klasztornego. Ołtarze boczne po obu stronach prezbiterium z 1776 r. zdobią obrazy: Zaślubiny Marii z Józefem oraz Zasmucenie Józefa macierzyństwem Maryi  dzieła Ignaza Königa. Ambonę z początku XVIII w., dłuta prawdopodobnie Georga Schröttera, zdobią płaskorzeźby ze scenami z życia św. Józefa oraz figura Boga Ojca w zwieńczeniu. Na emporze muzycznej znajduje się barokowy prospekt organowy z końca XVIII w., a po obu jego stronach, na ścianie, obrazy z kaplic kalwaryjskich: Biczowanie i Ecce Homo, przypisywane Martinowi Leistritzowi. źródło: zabytkidiecezjilegnickiej.pl

Autor: Stanisław Ł