Jednonawowa świątynia z gotyckim portalem, zakrystią od północy, kruchtą od południa, dwoma szczytami od strony wschodniej i zachodniej. Do jej budowy użyto ociosanych polnych kamieni, spajanych zaprawą wapienną. Kościół był kryty dwuspadowym dachem, a zakrystia drewnianym daszkiem. Od strony zachodniej na dachu znajdowała się niewielka wieżyczka, na której wisiały trzy dzwony. Trzeba niezłej wyobraźni aby to wszystko zobaczyć, ale obok stoi tablica, na której jest przedstawiony wygląd kościółka z lat świetności. Ostatnią mszę odprawiono w 1834 r. a w 1865 r. na polecenie rządu pruskiego rozpoczęto rozbiórkę mimo sprzeciwu biskupa.
Autor: Dariusz Żuk
Skomentuj