Klasztor

Kcynia - późnobarokowy zespół pokarmelicki. Wzniesiony w latach 1778-80, obejmujący trzynawowy kościół Wniebowzięcia NMP, skrzydło dawnego klasztoru i krużganek odpustowy zwany kalwarią. W miejscu, w którym dziś stoi przedstawiony na zdjęciu kościół, stała w XVI w drewniana świątynia. Kościół ten oddali mieszczanie kcyńscy za zgodą arcybiskupa gnieźnieńskiego O. Karmelitom, którzy 27.07.1612, zostali do niego uroczyście wprowadzeni. Na terenie przyległym do drewnianej świątyni w okresie kilkunastu lat powstały pozostałe zabudowania klasztorne, zbudowane także z drewna. W 1775 roku strawił Kcynię wielki pożar nie szczędząc zabudowań klasztornych. Po pożarze staraniem Karmelitów wzniesiono nowy kościół i zabudowania klasztorne, w formie, którą możemy oglądać do dnia dzisiejszego. W 1835 roku z rozporządzenia rządu pruskiego Ojcowie Karmelici opuścili klasztor i miasto, a kościół przekazano pod opiekę duchowieństwa diecezjalnego. Pozostały majątek i dobra kościelne skonfiskował rząd pruski. Wewnątrz świątyni dominuje wyposażenie barokowo -klasycystyczne, w ołtarzu głównym znajduje się zbiór kilkudziesięciu plakietek wotywnych.

Autor: Artur Mazurek