Pałac

Lubostroń - klasycystyczny pałac, wzniesiony w latach 1795 - 1800, według zupełnie innej koncepcji niż inne tego typu obiekty w regionie. Decyzję o budowie tego efektownego pałacu podjął Fryderyk Skórzewski, projekt przygotował architekt Stanisław Zawadzki. Ten doskonały architekt należał do nielicznych rdzennie polskich architektów drugiej połowy XVIII stulecia. Kształcił się w latach 1769-76 w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie, gdzie pełnił też funkcję profesora, sama uczelnia do końca XIX wieku uważana była za najlepszą akademie sztuk pięknych. W czasie swojego pobytu w Wielkopolsce w latach 1795-1800 wzniósł dla spokrewnionych rodzin Gorzeńskich i Skórzewskich pałace w Śmiełowie, Dobrzycy i Lubostroniu. Pałac w Lubostroniu jest jednym z rzadkich w Polsce naśladownictw słynnej budowli włoskiego architekta Andrea Palladia, Villa Rotonda. Pałac wzniesiony na planie kwadratu, poprzedzony od frontu szerokimi schodami i portykiem złożonym z ośmiu kolumn ustawionych w dwóch rzędach. Nad całością dominuje kopuła zwieńczona brązowym posągiem Atlasa trzymającego kulę ziemską dłuta Władysława Marcinkowskiego. Wnętrza bogato dekorowane malowidłami Antoniego Smuglewicza oraz sztukateriami Michała Ceptowicza o treściach patriotycznych, przekazujących historyczna przewagę dawnej Polski nad pruskim zaborcą (między innymi Bitwa pod Płowcami, Bitwa pod Koronowem). W rękach rodziny Skórzewskich Lubostroń pozostał aż do 1939 roku. W pałacu wychowywał się Stefan Garczyński. Gościł tu w 1832 roku Wincenty Pol oraz prawdopodobnie w 1831 Adam Mickiewicz. W latach 1977 - 1990 obiekt gruntownie odnowiono. Dziś mieści się tu muzeum, hotel i restauracja.

Autor: Artur Mazurek