Dwukomorowy zbiornik

W miejscu, gdzie obecnie stoi budynek basenu wodnego z dwiema komorami o pojemności 400 mł każda (na zdjęciu), istniało wzgórze. Nadmiar jego gruntu, jaki pozostał po splantowaniu, wykorzystano przy budowie Weißhofer Straße  ulicy biegnącej wówczas częściowo na nasypie, której nazwę  ul. św. Józefa  nadano znacznie później, bo po roku 1926, kiedy to przybyli do Torunia Redemptoryści i wybudowali kościół (wówczas jeszcze drewniany), a patronem świątyni stał się ziemski opiekun Jezusa. Ale mieszkańcy Torunia, już od końca średniowiecza, właśnie z Bielan (Weißhof) czerpali wodę pitną, jednak dopiero w latach 1893  1894 wybudowano tu  określając to miejsce, jako STARE BIELANY  stację wodociągową, chociaż już w 1868 roku starano się, żeby mieszkańców tego miasta zaopatrzyć w wodę pitną, bo przestrzenny i demograficzny jego rozwój, wymuszał na miejskich władzach takie działania. Poszukując wodonośnych pokładów wody pitnej, w 1891 roku, po przebadaniu specjaliści doszli do wniosku, że właśnie na Bielanach jest duży jej potencjał. Innym atutem tego miejsca było też jego położenie  jedno z najwyższych punktów w mieście, co ułatwiało w znacznym stopniu rozprowadzanie wody do poszczególnych punktów jej poboru.

Autor: Lech Kadlec