Kościół św. Anny nazywany jest szpitalnym, ksenodochialnym czy orientowanym.
Drewniany budynek istniał już co najmniej od 1530 roku. Murowany stanął w tym miejscu ok. 1670. Świadczy o tym napis na belce tęczy. Inny napis, na ścianie północnej, ustala datę konsekracji dokonanej przez biskupa Mikołaja Oborskiego na 1671rok.
Kościół wzorowany jest w planie, bryle, kształcie, grubości murów a nawet w ważniejszych partiach dekoracyjnych na kazimierskiej Farze.
Budowla składa się z prostokątnej nawy i z węższego od niej prezbiterium, zakończonego prostą ścianą, za którą mieści się zakrystia i skarbiec na piętrze. Pod prezbiterium jest podziemie, gdzie znajdują się trumny i ludzkie szczątki. Do wnętrza prowadzą dwa wejścia: główne i boczne.
Elewacja czołowa i tylna zwieńczone są renesansowymi szczytami, przypominającymi przedni szczyt Fary. Ich dekoracja składa się z pilastrów i wnęk. Elewacje boczne mają po 4 pilastry. Nad ścianą tęczy wznosi się sygnaturka.
Kościół posiadał kiedyś bibliotekę, która mieściła się w skarbcu. Została ona jednak przeniesiona do Fary.
Autor: Leszek
Skomentuj