Zamość został rozplanowany przez włoskiego architekta Bernardo Morando. Mistrz miał znakomite pole do popisu i pełne zaufanie mecenasa, kanclerza i hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego herbu Jelita. Miasto budowano w ostatniej ćwierci XVI wieku na miejscu wsi Skokówki. Architekt zaś przystąpił do realizacji ambitnego planu na warunkach jakich nikt ani przed nim, ani po nim nie posiadał. Projektował i budował miasto idealne (citta-ideale) w szczerym polu. Nie ograniczały go mury obronne, kamienice i ulice. Mógł wykonać to o czym tylko zamarzył. Nic dziwnego, że Zamość stał się jednym z najlepszych dzieł renesansowej urbanistyki europejskiej.
Autor: Ryszard Biskup
Skomentuj