Krywań - widok z Kasprowego Wierchu

Właściwie nie wypada mi zamieścić pod tak wspaniałym wizerunkiem "kultowej" góry nic innego, jak słowa Kazimierza Przerwy- Tatmajera z "Na Skalnym Podhalu". "Jak Jasiek z Ustupu, Hanusia od Królów i Marta Uherczykówna z Liptowa śpiewali w jedno słoneczne rano ku sobie" : Hej, Krywaniu, Krywaniu wysoki! Płyną, lecą od tobie potoki! - Tak się leją moje łzy, jak one, Hej łzy moje, łzy niezapłacone... Hej Krywaniu, Krywaniu wysoki! Płyną, lecą nad tobą obłoki - Tak się toczy moja myśl, jak one, hej, te myśli, te myśli stracone Hej, Krywaniu, Krywaniu wysoki! Idzie od cie szum lasów głęboki, a mojemu idzie żal kochaniu - hej, Krywaniu, Krywaniu, Krywaniu! Na szczęście, pieśń ta nie zrobiła tak zawrotnej "kariery" w Polsce, jak kilka innych ludowych z regionu i nie wszyscy są w stanie nucić ją przy byle okazji... Pozostała nadzwyczajną góralską "modlitwą". A wykonywana przez znamienite, podhalańskie głosy - potrafi jeszcze budzić dreszcze albo łzy...

Dawno nic nie sprawiło mi takiej radości, jak właśnie tych kilka zdjęć z Tatr. Dla mnie w każdym z nich czai się zalążek przygody. Tatry zimą to prawdziwe wyzwanie, a ja chyba czuję, że ono mnie wzywa ;-).

Wygląda jak góra Fudżi:)

Spacer w chmurach :)