Unikatowy, ustawiony w 1450 roku słup graniczny określający jednoznacznie - tu są dobra rycerskie, a dotąd sięga ziemia kościelna. Ustawiony został na polecenie kardynała Zbigniewa Oleśnickiego przy średniowiecznej "wielkiej drodze" prowadzącej z Radłowa do Opatowa na Powiślu dąbrowskim. Wioska Biskupice Radłowskie, która zawsze przynależała do biskupa krakowskiego, stawała często do zatargów z pobliskimi rycerskimi wioskami: Zabawą i Zdrochcem. Po pierwszym najeździe Tatarów na Polskę, między rokiem 1241 - 1242, bp. Wiesław z Kościelna, wbrew przepisom prawa kanonicznego, w lasach radłowskich osadził swoich braci. Z biegiem lat stali się oni zachłanni do tego stopnia, że pragnęli zawładnąć całym lasem radłowskim i rościli pretensje do Biskupic Radłowskich. Jest to najstarszy i najlepiej zachowany tego rodzaju zabytek w Polsce.
Autor: Ryszard Biskup
Skomentuj