Zespół Pałacowo - Parkowy w Mosznej jest zabytkiem zarówno historycznym jak i artystycznym. Liczy sobie ponad 100 lat i zajmuje powierzchnię około 200ha. Znajduje się tutaj XVII wieczny pałac - rezydencja pruskiego rodu potentatów przemysłowych Tiele-Wincklerów oraz park w stylu krajobrazowym w Mosznej. Cechą charakterystyczna parku jest jego spójność z polami, łąkami i lasem otaczającymi dookoła.
Część centralna parku stanowiąca oś główną ma geometryczny charakter. Wejście bramą "strzeżoną" przez kamiennych gladiatorów przechodzi w aleję z dębów czerwonych, następnie kasztanowców i prowadzi do pięknego, bajkowego pałacu.
Park pełen jest azalii i różaneczników co dodaje mu uroku w miesiącach wiosennych. W maju i czerwcu odbywa się tutaj w doroczne Święto Kwitnącej Azalii. Święto powiązane jest z koncertami muzyki kompozytorów polskich i niemieckich, a także galeriami,wystawami plastycznymi i plenerami malarskimi. Stare drzewa, szczególnie gatunków rodzimych i egzotycznych dodają parkowi tajemniczości i podkreślają jego wiek. W latach 1866 - 1945 zarówno park , jak i pałac należały do rodziny von Tiele Wincklerów. Według wskazań historycznych pomysłodawcą budowy zamku w obecnym kształcie był sam Franz Hubert. Pałac przeżył swoje trudne chwile. W nocy z 2/3 czerwca 1896 jego wnętrza strawił potężny pożar. W tym samym roku przystąpiono do jego odbudowy równocześnie rozbudowując go. Do 1900r. dobudowano w stylu neogotyckim skrzydło boczne tzw. wschodnie oraz oranżerię. W latach 1912 - 1914 dobudowano w stylu neorenesansowym skrzydło zachodnie. Według danych zawartych na tablicach informacyjnych pałac posiada ogółem 8 tys. m2 powierzchni, 365 pomieszczeń, a jego kubatura wynosi 65 tys. m3.
W pałacu na zaproszenie rodziny Tiele Wincklerów przebywali dostojni goście m.in. w latach 1911 i 1912 sam cesarz Wilhelm II, który przyjeżdżał na polowania. W 1945 roku Tiele Wincklerowie opuścili pałac uchodząc do Niemiec. W 1945 r. był on zajmowany przez Armię Czerwoną, której pobyt pozostawił znaczne zniszczenia i dewastacje wyposażenia . Po wojnie był siedzibą różnych instytucji,w 1972 roku stał się siedzibą Sanatorium, później Wojewódzkiego Ośrodka Profilaktyczno Sanatoryjnego; od 1996 roku jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej Centrum Terapii Nerwic do chwili obecnej.
Dzięki, miło mi, że mój styl fotografii się podoba. Wiem, że jest specyficzny, ale nie lubię być szufladkowany w żadnych "ryzach" i dlatego też robię zdjęcia najczęściej tak jak coś widzę:)
Skomentuj