Zazwyczaj wykusz wsparty jest na wspornikach i nakryty osobnym daszkiem. Stosowany początkowo w budownictwie obronnym, ale z czasem (od średniowiecza do baroku) zatracił swoje pierwotne zastosowanie i stał się elementem wzbogacającym ukształtowanie bryły budynku, dając przy okazji lepsze doświetlenie wnętrza w budownictwie mieszczańskim, szczególnie stawianym w okresie romantyzmu i historyzmu, wzbogacając jego walory architektoniczne.
Na zdjęciu: Wykusz z widocznymi kolumnami należący do budynku przy ul. Dworcowej 13 w Inowrocławiu.
Autor: Lech Kadlec
Skomentuj