Tu się urodził Noakowski

W tym dworku (na zdjęciu), 23 marca 1867 roku urodził się Stanisław Noakowski  polski malarz i rysownik, ale też historyk sztuki i architekt. Już od wczesnej młodości zdradzał zamiłowanie do rysunku i historii; był drugim synem Władysława (1827  1879) i Eleonory z Sandomierskich (1839  1910). Matka miała dar niezwykle ciekawego opowiadania, a ojciec, pełniący obowiązki rejenta nieszawskiego  tłumaczył dodatkowo literaturę z francuskiego, ale też bardzo dobrze rysował i te umiejętności po ojcu odziedziczył zarówno Stanisław, jak i jego starszy brat. Stanisława Noakowski uczył się najpierw w szkole realnej we Włocławku (były to lata 18771884), a jego nauczycielem rysunku był wówczas Ludwik Bouchard  malarz i krytyk artystyczny, pisywał także o sztuce; później Stanisław przeszedł do gimnazjum w Łowiczu (to w lata18841886). Natomiast w latach 18861894 studiował architekturę w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1895 roku, jako stypendysta tej Akademii odbył podróż po Europie. Tuż po otrzymaniu dyplomu rozpoczął starania o stanowisko wykładowcy na Politechnice Warszawskiej, jednak gdy się nie dostał, pozostał w Rosji i w latach 18991918 zajął się nauczaniem. W roku 1906 powołano go na profesora Moskiewskiej Szkoły Malarstwa, Rzeźby i Architektury, a od 1915 roku był członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, natomiast w 1918 roku został powołany do Moskiewskiego Kolegium Plastycznego. Profesurę na Politechnice Warszawskiej otrzymał dopiero w roku 1919 i został jednym z najpopularniejszych i najbardziej cenionych wykładowców; przez trzy lata był dziekanem Wydziału Architektury. Zmarł 1 października 1928 roku (właśnie dziś mijają 94 lata od jego śmierci) i pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Autor: Lech Kadlec