Klimontów - śpiący orzeł w stallach

Kryzys nastąpił w drugiej połowie XIX w. za przyczyną władz zaborczych, które w ramach represji po upadku powstania styczniowego skasowały jesienią 1864 r. większość klasztorów w Królestwie Polskim. Konwent klimontowski uznano wówczas za jeden z tzw. klasztorów etatowych, do których przenoszono zakonników z domów zamkniętych, zakazując przyjmowania nowych kandydatów, czym skazywano je na wymarcie. Dokumenty kasacyjne archiwum lubelskiego mówią, iż władze rosyjskie przesłały wówczas do Klimontowa kilku dominikanów z klasztoru w Lublinie. Wyznaczono tu "etat" dla 14 zakonników, przyznając im po 120 rubli rocznej pensji na osobę, nadetatowi mieli pobierać po 60 rubli.

Autor: Ryszard Biskup