Młyn

Lubicz koło Torunia  to tak właściwie dwie wsie położone po obu brzegach Drwęcy. Lubicz Górny leży po lewej stronie tej wąskiej stosunkowo rzeki, Lubicz Dolny natomiast po prawej jej stronie. Historia tej miejscowości składającej się z dwóch wsi sięga XIII wieku i związana jest ściśle z Toruniem, gdyż był to jeden z folwarków miejskich wchodzących w skład toruńskiego terytorium od 1457 roku (a stało się tak w nagrodę za zasługi podczas wojny 13-letniej) i od tego czasu do wieku XVII nieustannie rozwijał się. Powstały wtedy zakłady przemysłowe, kolejne młyny, tartak, koprownia, folusz, cegielnia, papiernia, fabryka prochu oraz młyn garbarski. W 1734 roku ma miejsce wielki pożar Lubicza. Na zdjęciu: Nieczynny już od wielu lat młyn zbożowy, zbudowany jeszcze przez Krzyżaków przed 1292 rokiem, definitywnie zakończył swoją działalność po 700 latach, w 1997 roku. Z zachowanego do dnia dzisiejszego zespołu budynków młyńskich, najstarsze pochodzą z XVIII wieku.

Autor: Lech Kadlec